Kampernoelie is een gebouw met geschiedenis én is – samen met de naburige gebouwen - opgenomen in de inventaris onroerend industrieel erfgoed van de Vlaamse Gemeenschap (https://id.erfgoed.net/erfgoedobjecten/9826). In de kelder werd tussen 1924 en 1965 het ijs opgestapeld dat geproduceerd werd in de ijsfabriek in het gebouw hiernaast. Het bovengronds gebouw werd in de jaren ’50 opgetrokken als koele opslagruimte voor groenten en fruit. Met de komst van de koelkast kwam er een eind aan deze activiteit in 1965. Je leest er alles over in een artikel dat door Danny De Looze geschreven werd: De ijsfabriek en koelinrichting  De Looze in Strijpen.

 

Om je te illustreren hoe ondernemend  de familie De Looze was (is…): na het stopzetten van de ijsproductie installeerde Andre op de verdieping van Kampernoelie legbatterijen en legden honderden kippen dagelijks een ei dat voor verkoop bedoeld was. Deze activiteit duurde niet zo lang want zoon Roger en schoondochter Hilda hadden ook de ondernemersmicrobe te pakken en richtten “Champignons Vlaamse Ardennen” op.

Op het gelijkvloers en in de kelders stonden in de jaren ’60-’70 van de vorige eeuw teeltbedden voor de kweek van paddenstoelen (“champignons de Coche”, de witte variant van de champignons de Paris).  Op de stellingen werd eerst een laag paardenmest gelegd waarin de champignons gezaaid werden. De ruimte werd dan hermetisch afgesloten en ging enkele dagen onder de hete stoom om de zaadjes te laten kiemen. Nadien kwam er een laag zwarte teelaarde over en een paar weken later geschiedde het wonder: overal popten witte champignons op.  Van die mooie, stevige, witte en niet te grote champignons. Deze werden met de hand geplukt en verkocht aan groentehandels, restaurants, marktkramers of particulieren. Er zijn nog enkele eenvoudige recepten beschikbaar, maar de witte lekkernij kan je ter plaatse niet meer vinden. Kampernoeliekwekerij “Vlaamse Ardennen” hield op te bestaan in 1972. Nadien werd de huidige vakantiewoning nog vooral gebruikt als schuur voor opslag en drogen van graan. In de jaren ’90 werd het gebouw omgevormd tot een wooneenheid en in 2020 tot vakantiewoning.